Ostatni haust przed śmiercią
Nie potrafię rozumieć
- dotykam.
Nie umiem oceniać
- rozpoznaję.
Stałam się tym,
czego mi najbardziej brakowało;
a przecież miałam zawsze, w nadmiarze
to, czego tak szukałam.
Każdy jest oceanem w kropli.
Rozpoznaję to po sekundzie deptania po cudzym czasie.
Czuję ból, który zadaję rozdeptywaniem
nie moich minut, ale
nie potrafię budować MY,
kiedy JA jest dziewicą.
